Αφού έκανα δεκαπέντε ώρες να βρω το πως να γραψω και που, ειπα να ξαναρχίσω να μπλογκάρω αλλα σε άλλους τονους και ρυθμους. Εδω δεν εχει σεξ και προσωπικά γιατι εφενός παντρευτηκα και αυτα τα σξουλιάρικα ειναι ωραια μονο αν τον άλλον τον εχεις χεσμένο και ειναι και μαρούλι στο κρεβάτι, και αφετέρου γιατι εχω ενα δικαστηριο σε δυο χρόνια και ο πρωην μου θα εκανε παρτι. Με δυο αραδες τι εγινε τον ενα χρόνο που απουσίασα...για τους παλιούς. Με πηγε δικαστικώς ο πρωην να μην φύγει το παιδί. Ξεκατινιαστήκαμε, εβγαλα ο,τι ειχα μέσα μου μέσω των μαρτύρων μου βγήκε η εικόνα του, από την δική μου μεριά και το τι τραβηξα τοσα χρόνια. Εχασε. Παντρεύτηκα τον Κάσπερ και εχω μια εβδομάδα που εχουμε μετακομίσει στην Δανία. Εδω λοιπον θα γραφω ό,τι μου κανει εντύπωση, ο,τι μπορεί να φερει σε καποιους εμπνευση για εναν τοπο όπου ο πολίτης ειναι σεβαστός, και του δίνεται η αίσθηση οτι "μετραει". Τι κομπλεξ να ανπτύξεις μετα και γιατί να φωνάζεις "ξέρεις ποιος ειμαι εγω;" η γιατί να προσπαθείς να κοροιδεψεις τον διπλάνό σου για να πάρεις επιβεβαίωση; Αντε καλή μας αρχή.